21/11/2010 Γιόρτασε η εκκλησία μας «Τα Εισόδια της Θεοτόκου»

Η εκκλησία του χωριού μας είναι από τις λίγες εκκλησίες στη περιοχή που είναι αφιερωμένες στα Εισόδια της Θεοτόκου. Η χριστιανική θρησκεία την ημέρα αυτή γιορτάζει την είσοδο της Παναγίας στο ναό σε ηλικία 3 χρόνων και την αφιέρωση της στο Θεό από τους γονείς της Ιωακείμ και Άννα. Η Παναγία η Μισοσπορίτισσα ή Μεσοσπορίτισσα, όπως λέγεται λαϊκά, γιόρτασε και φέτος με πανηγυρική Θεία Λειτουργία, πλην όμως λιτή και απέριττη, όπου τέλεσαν ο εφημέριος μας πατήρ Γεώργιος από το Χρυσοχώρι και ο πατήρ Κανέλος από το χωριό Τουθόα συνεπικουρούμενοι από τους ψάλτες Γεώργιο Δρακόπουλο από τη Λυσσαρέα και Χαράλαμπο Νικολακόπουλο από την Αετορράχη. Με κατάνυξη παρακολούθησαν οι πιστοί την ωραία Λειτουργία. Μεταξύ αυτών κάτοικοι από τα γειτονικά χωριά Λυσσαρέα, Αράπηδες, Τουθόα, Αετορράχη αλλά και φίλοι που είχαν την επιθυμία και την ευγενή καλοσύνη να έρθουν από το αρκετά μακρινό χωριό Πλανητέρο της Κλειτορίας. Θερμά τους ευχαριστούμε όλους.
Οι ιερείς έψαλαν και ευλόγησαν τους προσφερόμενους άρτους υπερ υγείας των πιστών και το μικρό πανέρι με το σιτάρι που κατά παράδοση προσφέρεται την ημέρα της Παναγίας. Η συμπατριώτισσα μας Γεωργία Αγγελοπούλου φέτος τήρησε το παλιό έθιμο της προσφοράς σιταριού την ημέρα της «Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας» που ευλογείται από τον ιερέα και κατόπιν μοιράζεται στους πιστούς. Μπράβο της που το έκανε γιατί έχει πλέον ξεχαστεί. Στα παλιότερα χρόνια, την ημέρα της Παναγίας, όλες οι νοικοκυρές πήγαιναν στην εκκλησία ένα δίσκο με σιτάρι και κομμάτια ψωμιού φτιαγμένου όπως η «προσφορά» τα οποία είχαν μέσα σε καθαρά σακούλια. Μόλις τελείωνε η λειτουργία, οι πιστοί καθόντουσαν στο προαύλιο της εκκλησίας, γύρω-γύρω στο «ντουράκι» κρατούσαν μαντήλια, περνούσε η κάθε νοικοκυρά και τους έδινε μ’ ένα πιατελάκι σιτάρι και ένα κομμάτι ψωμί. Η διαδικασία αυτή ήταν ίδια με τα μνημόσυνα. Οι απόψεις διίστανται για την εξήγηση αυτού του θρησκευτικού εθίμου. Άλλοι λένε ότι, επειδή δεν είχε ποτέ μόνιμο ιερέα το χωριό μας παρά ερχόταν εκ περιτροπής ο ιερέας από την Αετορράχη, δεν γινόντουσαν Ψυχοσάββατα και έτσι έβρισκαν την ευκαιρία οι προγονοί μας εκείνη τη μέρα να εκτελέσουν το καθήκον τους προς τις ψυχές των νεκρών τους. Άλλοι λένε ότι ήταν στη μέση της σποράς(εξ’ ου Παναγία η Μισοσπορίτισσα ή Μεσοσπορίτισσα) και λόγοι σεβασμού στην Παναγία και στο Θεό για την καλή έκβαση και την απόδοση των κόπων τους επέβαλλαν την προσφορά αυτή εφαρμόζοντας διαδικασία-κατάλοιπο της αρχαίας εποχής. Η δεύτερη εκδοχή είναι η πιθανότερη γιατί η μέρα είναι γιορταστική και δεν δικαιολογεί μνημόσυνο αλλά και γιατί το έθιμο αυτό συναντάται και σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας. Οι παλιότεροι έλεγαν την εξής παροιμία για την ημέρα της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας: Μισό ‘φαγα, μισό ‘σπειρα, μισό ‘χω να περάσω ή Μισό ‘φαγα, μισό ‘σπειρα, μισό’χω για το μύλο.
Οι γλυκές μελωδίες και οι ύμνοι πλημμύρισαν τις ψυχές μας ενώ οι μικρές ηλιαχτίδες διαπερνούσαν τα μικρά χρωματιστά παράθυρα και διαχέονταν παιχνιδίζοντας στο εσωτερικό του ναού. Οι ψάλτες έψαλλαν το απολυτίκιο της ημέρας:
«Σήμερον τής ευδοκίας Θεού το προοίμιον,
και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις,
Εν Ναώ του Θεού τρανώς η Παρθένος δείκνυται,
και τον Χριστὸν τοις πάσι προκαταγγέλλεται,
Αυτὴ και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν,
Χαίρε της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις».

Μετά τη λήξη της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε ανταλλαγή ευχών ανάμεσα στους παρευρισκόμενους στο ηλιόλουστο περιβάλλον του προαυλίου ενώ μοιράστηκαν οι άρτοι και το σιτάρι. Οι περισσότεροι έφυγαν για τα χωράφια τους προκειμένου να συνεχίσουν το λιομάζωμα, αφού η παρουσία τους στο χωριό συνδεόταν όχι μόνο με τη γιορτή της Παναγίας αλλά και με τις ελιές και ο χρόνος τους ήταν περιορισμένος.
Χρόνια Πολλά !
Και του χρόνου με υγεία!

22 Νοεμβρίου 2010
Μαρίνα Διαμαντοπούλου-Τρουπή