Μπακαλιάρος με άγρια χόρτα

Υλικά:
1 κιλό παστό μπακαλιάρο
1,5 κιλό χόρτα γλυκά άγρια(καυκαλίδες, λάπατα, μυρώνια κ.λ.π.
1 μεγάλο κρεμμύδι ξερό
Διάφορα μυρωδικά(δυόσμο, μάραθο, μαϊντανό)
Μπόλικο πιπέρι
Μπόλικο λάδι

Τη προηγούμενη μέρα από την εκτέλεση της συνταγής φροντίζουμε να ξαρμυρίσουμε το παστό μπακαλιάρο, δηλαδή τον κόβουμε κομμάτια, τον πλένουμε και τον βάζουμε σε δοχείο με μπόλικο νερό αλλάζοντας το συνεχώς. Αν είναι χοντρά τα κομμάτια του μπακαλιάρου ξεκινάμε το ξαρμύρισμα μιάμιση μέρα πριν. Όταν ετοιμαστεί ο μπακαλιάρος, ζεματάμε τα χόρτα και κατόπιν τα βάζουμε στη κατσαρόλα προσθέτοντας το κρεμμύδι, τα αρωματικά, το πιπέρι και το λάδι και ένα ποτήρι νερό.
Στη μέση του βρασμού των χόρτων, αφού στύψουμε ελαφρά τα κομμάτια του μπακαλιάρου, τα προσθέτουμε στο φαγητό μας, πάνω στα χόρτα και αφήνουμε να βράσουν όλα μαζί τα υλικά χωρίς ν’ ανακατεύουμε παρά μόνο κουνάμε λίγο τη κατσαρόλα. Προσέχουμε να μην έχει πολύ νερό το φαγητό γιατί βγάζει κι ο μπακαλιάρος. Γι’ αυτό είναι προτιμότερο να ρίξουμε λιγότερο νερό στην αρχή και αν χρειαστεί, να προσθέσουμε ζεστό νερό στη συνέχεια. Πρέπει στο τέλος το φαγητό να μείνει με το λάδι. Σερβίρουμε με προσοχή να μην σπάσει ο μπακαλιάρος.
Αυτή τη συνταγή την έφτιαχναν στο χωριό μας μετά το ’60, όταν άρχισαν να ορθοποδούν οικονομικά τα νοικοκυριά και ήταν από τα γιορτινά φαγητά.

 Σύμφωνα με την χριστιανική θρησκεία, την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου(25 Μαρτίου), που είναι πάντα μέσα στην περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής, γίνεται κατάλυση ιχθύος, δηλαδή επιτρέπεται η κατανάλωση ψαριού στο τραπέζι μας. Έτσι, κατά την παράδοση συνηθίζεται να μαγειρεύεται την μέρα αυτή ο παστός μπακαλιάρος.
 Τα παλιότερα χρόνια, που τηρούσαν ευλαβικά τις νηστείες της χριστιανικής θρησκείας, οι κάτοικοι της ορεινής Γορτυνίας, έτρωγαν μπακαλιάρο με άγρια γλυκά χόρτα.
 Στα ορεινά, μόνο αυτό το θαλασσινό προϊόν έφτανε λόγω της διατήρησης στο αλάτι κι έτσι ενώνονταν ο Ατλαντικός Ωκεανός και τα βουνά της Γορτυνίας σ’ ένα πιάτο εορταστικό.
Συνηθίζουμε να το φτιάχνουμε αυτό το φαγητό και σήμερα κρατώντας την τοπική παράδοση.

Μαρίνα Διαμαντοπούλου-Τρουπή
24/3/2011