Τα Νικολοβάρβαρα

Ανοίξαμε για άλλη μια φορά το «μπαούλο της γιαγιάς», κι αφήσαμε να ξεπηδήσουν αναμνήσεις και αποστάγματα της λαϊκής σοφίας του τόπου μας.

Νικολοβάρβαρα λέγανε παλιά, τις πρώτες γιορτές του Δεκέμβρη και του Χειμώνα. Το τριήμερο 4, 5 και 6 Δεκέμβρη είναι οι γιορτές της Αγίας Βαρβάρας, του Αγίου Σάββα και του Αγίου Νικολάου.
Με τη παρατήρηση και την εμπειρία οι απλοί λαϊκοί άνθρωποι, χωρίς επιστημονικές γνώσεις, ήξεραν ότι τις μέρες αυτές άρχιζε πραγματικά ο χειμώνας. Φρόντιζαν να έχουν ετοιμάσει όλες τις δουλειές τους, να έχουν έτοιμες τις αποθήκες τους, να έχουν τελειώσει το όργωμα, να έχουν αποθηκεύσει ξύλα, κ.λ.π. γιατί «δεν κάνει πια καιρός», όπως έλεγαν για το οτιδήποτε. Αν κάποιος δεν είχε φροντίσει μέχρι τα Νικολοβάρβαρα να έχει ετοιμαστεί για το χειμώνα θεωρείτο επιπόλαιος και όχι καλός νοικοκύρης. Είχε προηγηθεί η γιορτή της Αγίας Αικατερίνης στις 25 Νοέμβρη που σχεδόν πάντα βρέχει, ως προμήνυμα του μεγάλου χειμώνα. Πίστευαν δε ότι η Αγία Αικατερίνη «παίρνει δανεικό το νερό» που βρέχει, από τον Άγιο Νικόλα.

Στα τέλη Νοέμβρη υπενθύμιζαν μεταξύ τους την παροιμία:
Αγια- Βαρβάρα μίλησε κι ο Σάββας αποκρίθη!
-Μαζώχτε ξύλα κι άχερα και σύρτε και στο μύλο,
Αγιο-Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος!

4/12/2012

Μαρίνα Διαμαντοπούλου-Τρουπή