Το μάζεμα των καρυδιών

Βρισκόμαστε στα μέσα του Οκτώβρη και είναι η εποχή της συγκομιδής των καρυδιών. Το χωριό μας, από παλιά διέθετε κι αυτό το προϊόν, σε μικρές ποσότητες βέβαια, όσες χρειαζόταν το κάθε νοικοκυριό. Πολλές καρυδιές δεν υπάρχουν πια και στη θέση τους έχουν φυτευτεί ελιές, άλλες ξεράθηκαν από παραμέληση των ιδιοκτητών, όμως κάποιες υπάρχουν ακόμα προσφέροντας το καρπό τους.
Όσοι μπορούν, ακόμα και σήμερα, εξακολουθούν να ρίχνουν τα καρύδια από τις πανύψηλες καρυδιές, μια εργασία ιδιαιτέρως δύσκολη.
Η εργασία γίνεται με μεγάλα ραβδιά, με τα οποία τινάζονται τα κλαδιά και πέφτουν τα καρύδια μαζί με την πράσινη φλούδα κάτω στο έδαφος. Ύστερα μαζεύονται με τα χέρια, βγάζοντας συγχρόνως και πετώντας την πράσινη φλούδα. Οι παλάμες των χεριών και τα δάχτυλα μαυρίζουν από τις φλούδες και «προδίδουν»! Αυτό βέβαια γινόταν παλιά, τώρα υπάρχουν τα γάντια και τα χέρια παραμένουν καθαρά. Αφού μεταφερθούν τα καρύδια στο σπίτι, απλώνονται σε πανιά και αφήνονται στον αέρα και στον ήλιο για να ξεραθούν και κατόπιν αποθηκεύονται.
Η καρυδιά είναι ένα δέντρο που αργεί να δώσει παραγωγή, ζει πολλά χρόνια και φτάνει σε μεγάλο ύψος.
Παλιά έλεγαν: «Βάλε σκιά(συκιά) για τη ζωή σου και καρυά(καρυδιά) για το παιδί σου!»
Επίσης, παρά τη δροσιά που έχει το καλοκαίρι ο ίσκιος της καρυδιάς, θεωρείτο βαρύς και βλαβερός κι έτσι οι παλιοί απέφευγαν να καθίσουν κάτω από τις καρυδιές.

Πολλές φορές, οι νοικοκυρές κρατούσαν τις πράσινες φλούδες από τα καρύδια, τις έβραζαν και ύστερα με το ζουμί τους έβαφαν μάλλινα υφαντά τα οποία έπαιρναν ένα πανέμορφο καφέ χρώμα.

Στα παλιότερα χρόνια τα καρύδια χρησιμοποιούντο στα περιορισμένης κλίμακας γλυκίσματα(δίπλες, σκαλτσούνια, μουσταλευριά, τζουτζούκια) που έφτιαχναν στο χωριό μας αλλά οπωσδήποτε έπρεπε να υπάρχουν για το σιτάρι που πήγαιναν στην εκκλησία για τα μνημόσυνα και τα Ψυχοσάββατα. Πολλές φορές τα έδιναν και ως φίλεμα σε επισκέπτες. Οι νοικοκυρές, μη έχοντας πολλές επιλογές για κέρασμα, ειδικά στα μικρά παιδιά, έδιναν μια χούφτα καρύδια(κοκόσιες) για φίλεμα σε μια απλή επίσκεψη ή στις γιορτές που έλεγαν τα κάλαντα ή για να τα ανταμείψουν για τα θελήματα που τους έκαναν

10/10/2013
Μαρίνα Διαμαντοπούλου-Τρουπή