Κατηγορία: Ιστορία-Λογοτεχνία

Ο Ληνός των Κολοκοτρωναίων

Πριν αρκετά χρόνια αγόρασα ένα βιβλίο από πάγκο πλανόδιου μικροπωλητή στην οδό Πανεπιστημίου στην Αθήνα. Το βιβλίο τιτλοφορείται «Ιστορία Ζυγοβιστίου», εκδόθηκε το 1905, συγγραφέας ήταν ο Κωνσταντίνος Χρ. Σταυρόπουλος(1822-1916) από το Ζυγοβίστι, πρώην δημοδιδάσκαλος και...

Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας

του Οδυσσέα Ελύτη A´ Εκεί που πρώτα εκατοικούσε ο ήλιος Που με τα μάτια μιας παρθένας άνοιγε ο καιρός Kαθώς εχιόνιζε απ’ το σκούντημα της μυγδαλιάς ο αγέρας Kι άναβαν στις κορφές των χόρτων καβαλάρηδες...

Άνοιξη

του Άγγελου Σικελιανού Και να, φουντώνει η άνοιξη! Το νέο μπουμπούκι δένει. Χύνεται η μεγαλόπνοη και λιγοθυμισμένη αύρα από τα τετράψηλα, και κρυφαναστενάζοντας λυγάει τα κυπαρίσσια. Οι ίσκιοι αλαφρώνουμε, οι αυγές, και η πελαγίσια ριπή...

Πάψε Ρουφιά το βογγητό – Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

Ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη επιτύμβιο στον Δημήτρη Πλαπούτα με αναφορά στον θάνατο του αδερφού του Γεωργίου Πλαπούτα που σκοτώθηκε στη Μάχη του Λάλα στις 30 Μαϊου 1821 Πάψε, Ρουφιά, το βογγητό, Στρέψε τα κύματα σου,...

Μάνα και Γιος

του Νικηφόρου Βρεττάκου Στης ιστορίας το διάσελο όρθιος ο γιος πολέμαγε κι η μάνα κράταε τα βουνά, όρθιος να στέκει ο γιος της, μπρούντζος, χιόνι και σύννεφο. Κι αχολόγαγε η Πίνδος σαν να ‘χε ο...

Το τραγούδι του τρυγητού

του Κώστα Κρυστάλλη Τ ο λέει ο πετροκότσυφας στο δροσερό τ’ αυλάκι, το λεν στα πλάια οι πέρδικες, στην ποταμιά τ’ αηδόνια, το λεν στ’ αμπέλια οι λυγερές, το λεν με χίλια γέλια, το λέει...

Μάνα- Γεράσιμος Μαρκοράς

Μάνα!.. Δε βρίσκεται λέξη καμία να ‘χει στον ήχο της τόση αρμονία, σαν ποιος να σ’ άκουσε με στήθος κρύο, όνομα θείο; Παιδί από σπάργανα ζωσμένο ακόμα, με χάρη ανοίγοντας γλυκά το στόμα, γυρνάει στον...

Το φθινόπωρο

του Κωνσταντίνου Χατζόπουλου Άσε το φθινόπωρο γύρω σου να στρώσει τ’ άνθη τα στερνά μια ζωή πεθαίνει μια ζωή περνά – τάχα σε προσμένει μια άνοιξη ξανά; Άσε το φθινόπωρο γύρω σου ν’ απλώσει μια...

Των Κολοκοτρωναίων-δημοτικό τραγούδι

Λάμπουν τα χιόνια στα βουνά κι ο ήλιος στα λαγκάδια λάμπουν και τα `λαφρά σπαθιά των Κολοκοτρωναίων, πόχουν τ’ ασήμια τα πολλά, τις ασημένιες πάλες, τις πέντε αράδες τα κουμπιά, τις έξι τα τσαπράζια, οπού...